Μαρία Τσιγκουράκου: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Πως είναι, άραγε, να βιώνεις οποιοδήποτε είδος κοινωνικού αποκλεισμού λόγω κάποιας ιδιαιτερότητας σου;

Ένα άτομο με αναπηρία είναι το καταλληλότερο να απαντήσει με μία τέτοια ερώτηση.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, 3 Δεκεμβρίου, θεσπίστηκε και τηρείται παγκόσμια από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992. Εορτάζεται σε όλον τον Πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία.

 Η αρχική της ονομασία ήταν «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες» .

Το κύριο θέμα της συγκεκριμένη ημέρας είναι “η πλήρης συμμετοχή και ισότητα”, η οποία ορίζεται ως το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να συμμετέχουν πλήρως στη ζωή και την ανάπτυξη των κοινωνιών τους, να απολαμβάνουν συνθήκες διαβίωσης ίσες με εκείνες των άλλων πολιτών, και να έχουν ίσο μερίδιο στη βελτίωση των συνθηκών που προκύπτουν από την κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη.

Η αναπηρία δεν είναι ασθένεια. Αφορά και επηρεάζει όλες τις ανθρώπινες κοινωνικές, οικονομικές πολιτικές δραστηριότητες. Είναι πρόκληση στη σύγχρονη «ανθρωπιστική» κοινωνία για ισότιμη ένταξη  και συμμετοχή των ατόμων με αναπηρίες στην οικογένεια, στην κοινότητα, στο εργασιακό και φυσικό περιβάλλον.

Κάθε χρόνο η μέρα αυτή, δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία να εστιάσει την προσοχή της στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση.

Αναπηρία, πλέον θεωρείται το αποτέλεσμα της σχέσης των ικανοτήτων ενός ατόμου και των απαιτήσεων του περιβάλλοντος. Τα άτομα αυτά βιώνουν συχνά το φαινόμενο του “Κοινωνικού Αποκλεισμού”. Αισθάνονται την περιθωριοποίηση και στέρηση της συμμετοχής στα κοινωνικά, δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους.

Τα άτομα με αναπηρία δε ζητάνε μόνο να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει η ζωή τους ίση με τη δική μας. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας.

Σήμερα, 32 χρόνια μετά την καθιέρωσή της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κεντρικός στόχος παραμένει η εξάλειψη κάθε διάκρισης και η εξασφάλιση ίσων ευκαιριών, καθώς ο αριθμός αυτών στην χώρα μας υπολογίζεται, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, κοντά στο 1 εκατομμύριο. Δεν είναι απλά ένας αριθμός, είναι η πραγματικότητα όπου μέσα στην οποία πολλοί συμπολίτες μας πασχίζουν καθημερινά για ένα καλύτερο και ανεξάρτητο αύριο το οποίο όλοι μαζί οφείλουμε να τους το παρέχουμε.

                                                                                                                                            Τσιγκουράκου Μαρία

                                                                                      Ψυχολόγος, Εθελόντρια ΕΞελίσσω