Ελένη Κώνστα: Ανάμεσα στα likes: Η Αναζήτηση της Ουσίας”

 “Σε έναν κόσμο γεμάτο likes και followers, γιατί νιώθουμε πιο μόνοι από ποτέ;”Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υπόσχονται να μας φέρουν πιο κοντά, αλλά συχνά καταλήγουν να μας αποξενώνουν. Στην επιδίωξη της τέλειας εικόνας και της κοινωνικής αποδοχής, χάνουμε την ουσία της ανθρώπινης επικοινωνίας.

Η ανάγκη για αλλαγή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Ίσως είναι η στιγμή να αφήσουμε πίσω την επιφάνεια και να αναζητήσουμε την πραγματική σύνδεση, αυτή που δεν μετριέται με αριθμούς αλλά με στιγμές, αλήθεια και ειλικρίνεια.

Το φαινόμενο της επιφανειακής σύνδεσης

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν φέρει επανάσταση στον τρόπο που επικοινωνούμε. Με το πάτημα ενός κουμπιού, μπορούμε να μιλήσουμε με φίλους που βρίσκονται σε διαφορετικές ηπείρους. Όμως, αυτό που μοιάζει σαν πρόοδος συχνά γίνεται εμπόδιο.

Οι “φιλικές” μας σχέσεις περιορίζονται σε emojis, μηνύματα και likes. Οι πραγματικές συζητήσεις αντικαθίστανται από σύντομες, επιφανειακές αλληλεπιδράσεις. Σαν αποτέλεσμα, αισθανόμαστε συνδεδεμένοι αλλά όχι ουσιαστικά. Νιώθουμε μόνοι, γιατί η ανθρώπινη επαφή δεν μπορεί να αντικατασταθεί μέσα από οθόνες.

Η απώλεια της ουσίας και της ειλικρίνειας

Η ανάγκη να παρουσιαστούμε “τέλειοι” στο διαδίκτυο δημιουργεί πίεση. Κάθε φωτογραφία, κάθε ανάρτηση, κάθε σχόλιο φιλτράρεται μέσα από την επιθυμία μας να αρέσουμε. Όμως, αυτή η συνεχής αναζήτηση της αποδοχής μας απομακρύνει από την αυθεντικότητα.

Παράλληλα, βλέπουμε μια αυξανόμενη δυσκολία στην επικοινωνία. Πολλοί δεν γνωρίζουν πώς να εκφράσουν όσα νιώθουν. Οι λέξεις συχνά μοιάζουν ανεπαρκείς, και ο φόβος της κριτικής ή της απόρριψης αποτρέπει τους ανθρώπους από το να μιλήσουν ανοιχτά. Αντί να ακούμε πραγματικά, περιμένουμε τη σειρά μας να μιλήσουμε ή απαντάμε μηχανικά.

Η σύγκριση με τις “ιδανικές” ζωές των άλλων οδηγεί σε ανασφάλεια και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ξεχνάμε πως αυτά που βλέπουμε online είναι μόνο μια επιμελημένη εκδοχή της πραγματικότητας. Η αλήθεια είναι ότι όλοι παλεύουμε με τις δικές μας δυσκολίες, αλλά λίγοι έχουν το θάρρος να τις μοιραστούν.

Η σημασία της συλλογικότητας

Σε αντίθεση με την επιφανειακή σύνδεση, οι αυθεντικές ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στην αμοιβαία κατανόηση, την ενσυναίσθηση και τη συλλογικότητα. Η ιστορία μας ως ανθρώπινο είδος χτίστηκε πάνω στην αλληλεγγύη. Όταν υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο, νιώθουμε πραγματικά ζωντανοί.

Ωστόσο, η συλλογικότητα προϋποθέτει σωστή επικοινωνία. Χρειάζεται να μάθουμε να ακούμε χωρίς να διακόπτουμε, να μιλάμε χωρίς να φοβόμαστε την κριτική και να δείχνουμε κατανόηση αντί για επίκριση. Μόνο έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε δεσμούς που βασίζονται στην ειλικρίνεια και την εμπιστοσύνη.

Μια πρόσκληση για αλλαγή

Ίσως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε: Τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση; Οι μικρές αλλαγές μπορούν να έχουν μεγάλο αντίκτυπο:

Ας περιορίσουμε τον χρόνο στα socialmedia: Χρησιμοποιήστε την τεχνολογία ως εργαλείο, όχι ως αντικατάσταση της πραγματικής ζωής.

Ας μάθουμε να επικοινωνούμε σωστά: Να ακούμε προσεκτικά, να εκφράζουμε τα συναισθήματά σας με σαφήνεια και να ενθαρρύνουμε τους άλλους να μοιραστούν τις σκέψεις τους.

Ας δώσουμε χώρο για ουσιαστικές συζητήσεις: Μιλήστε με φίλους ή την οικογένειά σας χωρίς περισπασμούς.

Ας επενδύσουμε στην ψυχική υγεία: Ψυχοθεραπεία, mindfulness ή διαλογισμός μπορούν να μας βοηθήσουν να συνδεθούμε βαθύτερα με τον εαυτό μας.

• Συμμετοχή σε συλλογικές δράσεις: Οργανώστε συναντήσεις, ομάδες υποστήριξης ή δραστηριότητες που φέρνουν κοντά ανθρώπους.

Η αναζήτηση της ουσίας δεν είναι εύκολη, αλλά είναι αναγκαία. Ανάμεσα στα likes, υπάρχει χώρος για την αλήθεια, την ειλικρίνεια και τη σύνδεση που πραγματικά αναζητούμε.

Ίσως το πρώτο βήμα είναι απλό: Αφήστε για λίγο το κινητό στην άκρη, κοιτάξτε στα μάτια έναν φίλο και ακούστε τον αληθινά. Η ουσία δεν βρίσκεται στην τελειότητα της εικόνας, αλλά στη δύναμη της στιγμής.

Ας ξαναβρούμε αυτό που μας κάνει ανθρώπους: την ικανότητα να συνδεόμαστε αληθινά και να επικοινωνούμε με την καρδιά μας.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν τη δυνατότητα σύνδεσης με αγαπημένα πρόσωπα, πρόσβασης σε πληροφορίες και έμπνευση, καθώς και τη δημιουργία κοινοτήτων που μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα. Όταν χρησιμοποιούνται με μέτρο και κριτική σκέψη, μπορούν να είναι ισχυρά εργαλεία για επικοινωνία και προσωπική ανάπτυξη.

Ελένη Κώνστα,

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας