Ο Φεβρουάριος του Καρκίνου- Πέγκυ Καραμπάτου Political.gr

To Political.gr, μας κάνει την τιμή να φιλοξενεί τα άρθρα μας.

Ευχαριστούμε από καρδιάς!

Ο Φεβρουάριος του Καρκίνου
Δυο φορές αυτό τον μήνα μιλήσαμε για τον καρκίνο των μικρών και των μεγάλων. Δυο ξεχωριστές
ημέρες ευαισθητοποίησης, υποστήριξης, κινητοποίησης, απολογισμού. Το 2024, η παγκόσμια
κοινότητα του καρκίνου τιμά την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου, στις 4 Φεβρουαρίου, με το
σύνθημα: «Κλείστε το χάσμα φροντίδας» και το κάλεσμα να ενώσουμε τις φωνές μας και να
αναλάβουμε δράση. Ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου έχει καθιερωθεί η 15η
Φεβρουαρίου, σε μία προσπάθεια ευαισθητοποίησης της παγκόσμιας κοινότητας, αλλά και
αναγνώρισης των δυσκολιών των παιδιών και των οικογενειών τους που βιώνουν τις επιπτώσεις της
νόσου.
Τον καρκίνο θα μπορούσαμε να τον ορίσουμε σαν σημείο ‘’μηδέν’’ για τους ανθρώπους που
έρχονται αντιμέτωποι μαζί του, τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά! Μοιάζει σαν να ακυρώνεται και να
επαναπροσανατολίζεται όλη η ζωής τους και να αναγκάζονται να ξανά γεννήσουν μια νέα
πραγματικότητα. Έτσι λέμε στα συνέδρια και στις ημερίδες. Έτσι πορευόμαστε με τις στατιστικές και
τις συνεργασίες. Ο καρκίνος γεννά φόβο ! Τον φόβο της επιβίωσης ! Στο χειρουργείο , στη θεραπεία,
κατά την διάρκεια και στο μετά, είσαι εσύ και ο καρκίνος ! Δεν είναι μια ρομαντική ασθένεια όπως
την παρουσιάζουν ταινίες και βιβλία….έχει μοναξιά, έχει θυμό, έχει φόβο, έχει όρια, έχει απελπισία,
έχει θάνατο.
Άγχος και Αβεβαιότητα. Κατάθλιψη και Θλίψη. Οικονομική Ανέχεια και Εξάρτηση. Σχέσεις
καταργούνται. Κοινωνική Απομόνωση. Μετατραυματικό Στρες και Αλλαγές στην Αυτοεικόνα. Είναι
πολλά, πάρα πολλά που άλλους τους κουράζουν να τα ακούν και άλλους τους απωθούν να τα
διαχειριστούν. Αυτό το εν δυνάμει ασθενείς όλοι μας, θα έπρεπε να ήταν νόμος για κάθε
αναπάντεχο της ζωής μας. Θα έπρεπε να είναι η βάση της ανυπαρξίας της ματαιοδοξίας μας και της
τρωτής μας φύσης. Παρά τα σημαντικά βήματα προόδου που έχουν σημειωθεί στον τομέα της
ιατρικής αναφορικά με τη θεραπεία του καρκίνου και παρά την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των
επιζώντων, για πολλούς ακόμη και σήμερα, ο καρκίνος είναι συνυφασμένος με έναν αργό και
επώδυνο θάνατο. Ο τρόμος που εγείρεται στους περισσότερους ανθρώπους με το άκουσμα του
«καρκίνου» είναι πιο μεγάλος από αυτόν που μπορεί να προκληθεί από την ανακοίνωση της
διάγνωσης μιας άλλης ασθένειας, η οποία αν και αποτελεί εξίσου απειλητική ή και σοβαρότερη
νόσο, δεν είναι ‘’το τέρας’’ ο καρκίνος.
Θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω τις λέξεις μου αυτές, σε εκείνους που έφυγαν και δεν κατάφεραν
να ξεφύγουν του καρκίνου. Που πάλεψαν ως το τέλος ή και που δεν άντεξαν και δείλιασαν ακόμα
και παρέδωσαν ψυχή και σώμα. Για μένα, θα είναι όλοι τους εκεί αύρα και ασπίδα, πάνω από τα
κεφάλια μας φύλακες άγγελοι μας…..αναμνήσεις στο μυαλό και στην καρδιά. ΝΑΙ ο καρκίνος μπορεί
να νικηθεί και αν όχι, μπορείς να ζεις μαζί του πολλά χρόνια και ας μην γίνεις ποτέ καλά…..να όπως
εγώ….όπως και εσύ και ο άλλος και ο παραδίπλα, που ίσως να μην το ξέρετε, γιατί αποφάσισε να
ΜΗΝ μιλήσει για αυτό, αλλά να το κρύψει, γιατί δεν αφορά τον καθέναν. Τα πρώτα χρόνια με τον
καρκίνο μου, τα έχασα μέσα στην νόσο μου, μέσα στον φόβο και στην λάθος επιρροή και
συμβουλές, μέσα από τον εγωισμό όλων εκείνων, που δεν με ήθελαν να είμαι φανερά άρρωστη,
αλλά κρυφά δήθεν γερή και δυνατή. Για να μην δώσω δικαίωμα, για να μην είμαι στον καθένα
ευάλωτη. Δική σας η νόσος, όποια και αν είναι. Δικός σας ο πόνος, δικός σας ο φόβος. Αποφασίστε
εσείς για εσάς! Δική σας είναι η ζωή και δεύτερη ζωή δεν έχει.
Πέγκυ Καραμπάτου
Ιδρύτρια ΕΞελίσσω
Φιλόλογος, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Συγγραφέας
Επιζώσα του Καρκίνου και Επιζήσασα